１-با توجه به نوع قطعه، ابعاد مورد اندازه گيری ميکرومتر را مناسب انتخاب کنيد.
٢- ميکرومتر عيب و نقص نداشته، سالم بوده و عملکرد آن درست باشد.
٣- فکّين آن را با پارچه مخصوص تميز کنيد.
٤- برای کنترل تختی سطح فکّين آن می توان از شيشهٔ تخت نوری استفاده کنيد. مشاهده تداخل خطوط و لکهٔ سياه از پشت شيشهٔ تخت نوری نشانهٔ فرورفتگی سطح فک و تخت نبودن آن است.
٥- با بستن ميکرومتر از تنظيم بودن صفر آن مطمئن شويد. در صورت نياز، صفر آن را مطابق روش شرح داده شده در قسمت قبل تنظيم کنيد.
٦- در صورت نياز ميکرومتر را به پايهٔ مخصوص بسته و سپس از آن استفاده کنيد.
در هنگام مماس نمودن فک ها به سطح قطعه کار فقط از دسته جغجغه استفاده شود.
٧- برای باز و بسته کردن ميکرومتر از جغجغه استفاده کنيد.
٨- برای اندازه گيری، ابعاد خارجی، ميکرومتر را کمی بيش تر از اندازهٔ قطعه باز کنيد و قطعه را ما بين فکّين و چسبيده به فک ثابت قرار دهيد و ميکرومتر را بسته و آن را بخوانيد.
٩- برای اندازه گيری ابعاد داخلی، ميکرومتر را کمی کم تر از اندازهٔ قطعه باز و فکين را به داخل بعد هدايت کنيد و پس از چسباندن فک ها به ديوارهٔ کار و ميزان کردن ميکرومتر، مقدار را بخوانيد.
١٠- با استفاده از دستهٔ جغجغه فک متحرک ميکرومتر را برقطعهٔ مورد اندازه گيری مماس می کنيم.
١١ – توجه داشته باشيد برای اطمينان از تماس فک ها با کار و اعمال نيروی لازم برای اندازه گيری، چرخانيدن دستهٔ جغجغه تا سه بار کفايت می کند.
١٢- در صورت نياز می توانيد از قفل ميکرومتر استفاده کنيد.
١٣ – مقدار نشان داده شده توسط ميکرومتر را مطابق قاعدهٔ مربوطه می خوانيم.
١٤- برای خواندن به صورت عمودی به درجه بندی نگاه کنيد.
١٥- در اندازه گيری قطر کره ها، قطعهٔ کار با وسط سطح فکّين درگير شود.
١٦- پس از اتمام اندازه گيری، ميکرومتر را از قطعه کار جدا می کنيم و آن را می بنديم.
١٧- ميکرومتر را بدون آن که قفل کنيم در جعبهٔ مخصوص می گذاريم و درِ جعبه را می بنديم.
١٨ – توجه شود در هنگام جمع نمودن و بايگانی ميکرومتر، پيچ قفل شل باشد تا اجزای آن تحت اثر فشار و تنش قرار نگيرد.
